تأثیر پیشگیرانه و درمانی افشره سیر (allium sativum) بر تغییرات بافتی پروستات در اثر دیابت القاء شده با استرپتوزوتوسین در موشهای صحرایی

دیابت تأثیرات متنوعی بر فعالیتهای تولید مثلی در انسان دارد که شامل کاهش تستوسترون سرم و حجم مایع سمینال و آسیبهای پروستات می باشد. به هنگام دیابت سلولهای استوانه ای پروستات  چروکیده و مکعبی شکل می شوند. بنابراین هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر پیشگیرانه و درمانی افشره سیر روی آسیبهای پروستات در موشهای صحرایی دیابتی می باشد. چهل موش صحرایی نر از نژاد ویستار به 5 گروه تقسیم شدند. 1- گروه نرمال، 2- گروه نرمال + سیر، 3- گروه دیابتی؛ تزریق stz (streptozotocin) 60mg/kg bw /ip ، 4- گروه دیابتی+ سیر قبل؛ که افشره سیر را به مدت سه هفته قبل و نیز سه هفته بعد از تزریق stz دریافت کردند و 5- گروه دیابتی+ سیر بعد؛ پس از تزریق stz به مدت سه هفته افشره سیر دریافت کردند. افشره سیر با دُز 1میلی لیتر به ازای هرصد گرم وزن بدن توسط گاواژ به موشهای صحرایی خورانده شد. دیابت باعث تحلیل پروستات و کاهش وزن آن شد. از لحاظ بافت شناسی اپیتلیوم غده ای چروکیده شده و سلولهای آسینی به سلولهای مکعبی تغییر شکل یافت. موش هایی که سیر را قبل از تزریق stz در یافت کرده بودند، بهبودی بیشتری را نسبت به گروه دریافت کننده‏ سیر پس از تزریق نشان دادند. در این مطالعه برای اولین بار نشان داده شد که مصرف افشره سیر دارای اثرات درمانی و پیشگیرانه روی کاهش آسیبهای پروستات در موشهای صحرایی دیابتی می باشد.